♥ Saat Rindu Bercerita ♥

Mataku Bisu, Telingaku Buta, Mulutku Tuli.

Aneh bukan? Siapa pernah sangka matanya akan bisu?
Pasti kau ketawa dan tuduh aku dungu.
Ketawa                          e      a       a
         ketawa           k        t      w
                   ketawa
tapi sebenarnya kau ditertawa
Kau punya mata, guna melihat dunia
tapi sejauh mana matamu bersuara?
mulutmu dikatup, tertutup!
kau pandang, tapi ucapmu sonsang!

Hahahahahahahaha

Pelik bukan? Siapa pernah sangka telinganya akan buta?
Pasti kau ketawa lagi dan tuduh aku sudah mahu mati,
ketawa             ketawa
            ketawa            ketawa
                                            a
                                         w
                                           a
                                         t
                                           e
                                              k
Kau punya telinga, guna menangkap bicara,
tapi sampai mana telingamu melihat?
telingamu disumbat, tersekat
kau dengar, tapi bicaramu cemar
kau biar, ada yang tercalar!

Hahahahahahahaha

Ajaib bukan? siapa pernah sangka mulutnya akan tuli?
sekali lagi kau akan ketawa dan tuduh aku berhalusinasi
                                      a
                                    w
                                  a
                                t
                              e                  k
                            k                            e
ketawa ketawa ketawa ketawa ketawa   t
                                                          a
                                                      w
                                                  a
kau punya mulut, guna mengumbar kata
tapi sampai mana katamu dijaga?
mulutmu dijahit, tersepit!
kau sebut, tapi katamu carut
lain sebut, katamu lalut
kau biar, ada yang terjerut!

Hahahahahahahhaha

Mari kita ketawa. Kerana mata kita sudah bisu. Telinga kita buta. Mulut kita tuli!
Cukup imaginasi, cukup halusinasi, cukup inkarnansi
mari dengar ketawa dunia
di telinga kita yang buta!